10-07-2016, 13:07
Gunnar. Czytam niespiesznie twój utwór i ogólne wrażenie jest takie że on podoba mi się. Ciekawe jak potoczy się przyjaźń Arkusa i Christiana. Może ciekawym zabiegiem byłoby wystawienie jej na próbę? Na przykład przez jakiś małoduszny postępek, lub jego podejrzenie ze strony jednego, lub dwójki przyjaciół? A to dla tego że bohaterowie, choćby najszlachetniejsi, budzący sympatię winni być bardziej pełnokrwiści tak jak osoby realne. Wpłynęłoby to też na "ciekawość" akcji.
Dalej: nasuwa się skojarzenie że tworzysz jakąś alternatywną rzeczywistość istniejącą w Średniowieczu. Świat inspirowany imperium rzymskim, w którym ono nie upadło. A w każdym razie jego losy potoczyły się inaczej niż w naszej rzeczywistości. Sugerować by mogły to imiona niektórych bohaterów, tytuły noszone przez nich. Czy tak właśnie jest?
Z drugiej strony są rzeczy, do których mógłbym się doczepić. Choćby ta związana z nazewnictwem. Obok nazw rzymskich są tu słowiańskie, arabskie, żydowskie a nawet zda się staroegipskie.
Mamy więc, przykładowo prokonsula Galio i Beresteczko, miasto związane z historią kresów. Nakszame Re; nazwę, co przywodzi na myśl imię boga Re. Imię Al Salidi. Salem - bodaj od nazwy pewnego święta. Do tego Nuuk, nazwę od miejscowości na Grenlandii. I Essen - od miasta w Niemczech, oraz bohatera powieści K. Wagnera. I D' Aragona - krzyżówkę imion Aragorn i bohaterów z pod znaku płaszcza i szpady? Inkwizycję. I "swojskie, nasze" Międzyrzecze. I Wlk. góry wododziałowe rodem z Australii. Słowem: misz masz.
To nawet sprawa słów dotyczących pewnych zajęć, zawodów, powołań. Na przykład słowo rycerz o rodowodzie bodaj europejskim i kojarzącym się raczej z tym regionem. Pasuje np. do imion Arkus, Christian. Ale do "Rzymu", "arabszczyzny" już nie bardzo gdy obok "rycerza" piszesz o senacie. Gdy te kultury przywodzą na myśl inne ustroje społeczno polityczne. I nie przynoszą na myśl feudalnego zgromadzenia rycerzy a demokratyczny senat, bodaj w dużym stopniu niezależny od imperatora. Lub inny rodzaj ważnego zebrania.
To także taka na pozór błahostka jak określenie "strażnicy miejscy" w scenie gdy dwaj przyjaciele przychodzą do Hadragana. To może jeszcze po ulicach Essen winny poruszać się policja, patrole interwencyjne, miejskie przedsiębiorstwo oczyszczania i tramwaje konne? To tak dla dopełnienia opisu twojego literackiego wszechświata, co sam w sobie w pewnym stopniu jest dobry a nawet chyba konieczny dla dobra powieści.
Nadto są tu i nazwy pochodzące od innych kultur, bądź wymyślone, np. Arkus, Arvena, Vermissa.
Nie zrozum mnie źle. Czerpanie nazw ze świata realnego i to z różnych zakątków; z odmienności kulturowych nie musi być złe. Rozumiem że gdyby Rzym przetrwał to być może mógłby stykać się z różnymi "odmiennościami". Nawet jeszcze bardziej dziwnymi niż te z którymi dotąd obcował. Rozumiem i to że fantastyka polega też na łamaniu pewnych schematów. Nawet na łączeniu z sobą rzeczy nieprzystających do siebie jak choćby powyższe. No ale trzeba chyba robić w sposób bardziej przekonujący, by się to wszystko ze sobą "nie gryzło". Tu, pod tym względem nie do końca mnie przekonałeś, nawet gdy nie wszyscy czytelnicy zgodzą się z tym.
Może należałoby część z tych nazw zostawić a część zmienić? Te zaś do zmiany przekształcić tak, by dobrze "współgrały" z resztą przywodząc na myśl określony rodowód? Przykładowo: zamiast nieszczęsnych "wododziałowych" Góry Sztormów, albo Góry Taugijskie? Zamiast Międzyrzecza Błękitne, Rdzawe Międzyrzecze? Do Ciebie należy inwencja. Czy przykładem jest tu imię Mesterchenes? Swoja drogą taki zabieg byłby dobry, ale chyba niewystarczający, bo nadal pozostałaby sprawa "gryzących się" nazw i ich pochodzenia. Przyznam nie bardzo wiem co można by tu jeszcze zrobić, ale ta sprawa nazewnictwa subiektywnie nie podoba mi się. Dane słowa budzą określone skojarzenia i wbrew pozorom jest to ważne.
Dalej: nasuwa się skojarzenie że tworzysz jakąś alternatywną rzeczywistość istniejącą w Średniowieczu. Świat inspirowany imperium rzymskim, w którym ono nie upadło. A w każdym razie jego losy potoczyły się inaczej niż w naszej rzeczywistości. Sugerować by mogły to imiona niektórych bohaterów, tytuły noszone przez nich. Czy tak właśnie jest?
Z drugiej strony są rzeczy, do których mógłbym się doczepić. Choćby ta związana z nazewnictwem. Obok nazw rzymskich są tu słowiańskie, arabskie, żydowskie a nawet zda się staroegipskie.
Mamy więc, przykładowo prokonsula Galio i Beresteczko, miasto związane z historią kresów. Nakszame Re; nazwę, co przywodzi na myśl imię boga Re. Imię Al Salidi. Salem - bodaj od nazwy pewnego święta. Do tego Nuuk, nazwę od miejscowości na Grenlandii. I Essen - od miasta w Niemczech, oraz bohatera powieści K. Wagnera. I D' Aragona - krzyżówkę imion Aragorn i bohaterów z pod znaku płaszcza i szpady? Inkwizycję. I "swojskie, nasze" Międzyrzecze. I Wlk. góry wododziałowe rodem z Australii. Słowem: misz masz.
To nawet sprawa słów dotyczących pewnych zajęć, zawodów, powołań. Na przykład słowo rycerz o rodowodzie bodaj europejskim i kojarzącym się raczej z tym regionem. Pasuje np. do imion Arkus, Christian. Ale do "Rzymu", "arabszczyzny" już nie bardzo gdy obok "rycerza" piszesz o senacie. Gdy te kultury przywodzą na myśl inne ustroje społeczno polityczne. I nie przynoszą na myśl feudalnego zgromadzenia rycerzy a demokratyczny senat, bodaj w dużym stopniu niezależny od imperatora. Lub inny rodzaj ważnego zebrania.
To także taka na pozór błahostka jak określenie "strażnicy miejscy" w scenie gdy dwaj przyjaciele przychodzą do Hadragana. To może jeszcze po ulicach Essen winny poruszać się policja, patrole interwencyjne, miejskie przedsiębiorstwo oczyszczania i tramwaje konne? To tak dla dopełnienia opisu twojego literackiego wszechświata, co sam w sobie w pewnym stopniu jest dobry a nawet chyba konieczny dla dobra powieści.
Nadto są tu i nazwy pochodzące od innych kultur, bądź wymyślone, np. Arkus, Arvena, Vermissa.
Nie zrozum mnie źle. Czerpanie nazw ze świata realnego i to z różnych zakątków; z odmienności kulturowych nie musi być złe. Rozumiem że gdyby Rzym przetrwał to być może mógłby stykać się z różnymi "odmiennościami". Nawet jeszcze bardziej dziwnymi niż te z którymi dotąd obcował. Rozumiem i to że fantastyka polega też na łamaniu pewnych schematów. Nawet na łączeniu z sobą rzeczy nieprzystających do siebie jak choćby powyższe. No ale trzeba chyba robić w sposób bardziej przekonujący, by się to wszystko ze sobą "nie gryzło". Tu, pod tym względem nie do końca mnie przekonałeś, nawet gdy nie wszyscy czytelnicy zgodzą się z tym.
Może należałoby część z tych nazw zostawić a część zmienić? Te zaś do zmiany przekształcić tak, by dobrze "współgrały" z resztą przywodząc na myśl określony rodowód? Przykładowo: zamiast nieszczęsnych "wododziałowych" Góry Sztormów, albo Góry Taugijskie? Zamiast Międzyrzecza Błękitne, Rdzawe Międzyrzecze? Do Ciebie należy inwencja. Czy przykładem jest tu imię Mesterchenes? Swoja drogą taki zabieg byłby dobry, ale chyba niewystarczający, bo nadal pozostałaby sprawa "gryzących się" nazw i ich pochodzenia. Przyznam nie bardzo wiem co można by tu jeszcze zrobić, ale ta sprawa nazewnictwa subiektywnie nie podoba mi się. Dane słowa budzą określone skojarzenia i wbrew pozorom jest to ważne.