Liczba postów: 100
Liczba wątków: 16
Dołączył: Sep 2011
Błękit
niebo spada nam na głowę w kawałkach
zostaje w kieszeniach i we włosach
patrzymy na siebie, pokryci błękitnym pyłem
zbyt mądrzy, by zostać
zbyt głupi, by wiedzieć gdzie uciec
nikogo nie obchodzą nasze osobiste
armagedony, końce świata i sądy ostateczne
ani to, że skrzydła aniołów są z kamienia
wiatr szepcze o końcach będących początkami
Liczba postów: 5 774
Liczba wątków: 355
Dołączył: Dec 2009
Dobry, dobry kawałek! Dotarł do mnie, poruszył coś. Tak, jak lubię. Tak, że nie potrafię tego nazwać.
Techniczna uwaga: skoro nie stosujesz zasad pisowni języka polskiego (wielka litera, interpunkcja, itd.), to staraj się być konsekwentna i nie stosuj w całym wierszu. Chodzi mi o te kilka przecinków. W takim wypadku, jeśli zdanie bez przecinka po prostu "nie wygląda" (np: zbyt mądrzy by zostać / zbyt głupi by wiedzieć gdzie uciec / ani to, że skrzydła aniołów są z kamienia - itp.), zastąp przecinek enterem. Wydłużysz trochę wiersz, ale bez zbytniej szkody dla niego, a te kilka zagubionych znaków przestankowych nie będzie już tak kłuło po oczach. Jeśli jednak to nie pomoże i wiersz nie wygląda ani tak, ani siak, wtedy pozostaje jednak użyć zasad pisowni w całym wierszu - i tę ostatnią opcję zastosowałbym też w tym kawałku. Myślę, że tylko on na tym zyska (wizualnie na pewno). Np.:
Niebo spada nam na głowę w kawałkach.
Zostaje w kieszeniach i we włosach.
Patrzymy na siebie, pokryci błękitnym pyłem.
Zbyt mądrzy, by zostać;
zbyt głupi, by wiedzieć, gdzie uciec.
Nikogo nie obchodzą nasze osobiste
Armageddony, końce świata i sądy ostateczne.
Ani to, że skrzydła aniołów są z kamienia.
Wiatr szepcze o końcach, będących początkami.
You'll never shine
Until you find your moon
To bring your wolf to a howl.
--- Saul Williams
Liczba postów: 15
Liczba wątków: 6
Dołączył: Oct 2011
Cudowne. Może zabrakło poziomu wielkich pisarzy - i co z tego? Treść jest tak ujmująca, że nic innego do mnie nie dociera. Uwielbiam takie utwory. Wszystko w nich jest... słodkie.
You can deny angels exist, convince ourselves they can't be real. But they show up anyway, at strange places and at strange times. They can speak through any character we can imagine. They'll shout through demons if they have to. Daring us, challenging us to fight.
Liczba postów: 7
Liczba wątków: 2
Dołączył: Oct 2011
Kiedy czytałam ten tekst, wyobraziłam sobie małego chłopczyka w przetartych portkach. Ów chłopczyk stał na polanie i recytował ten utwór, uśmiechając się subtelnie. Nie wiem czemu, ale ta wizja mnie ogarnęła.
Może to przez to, że w niby tak prostych słowach, tak dziecinnych, naiwnych stwierdzeniach, czai się głębia, którą każdy z nas postrzega nieco inaczej. Hmm...
Tak czy inaczej, świetny kawałek! :3
I may be schizophrenic...
But at least i have each other ~
