szukając siebie

[starysta]

Kiedy tłumacze że szukam konkretu
wtedy tęsknie za poezją Wisławy
czytam i nie narażam siebie na lęk
jak i na jasne gromy czytelnika pisząc

poezja spod reki tak wytrawnej
zawsze pokazuje mnie samego
moje myśli czasami są nieprzystojne
i w sytuacji kiedy sięgam po peta

obijam zatem moją niedoskonałość
przyrzekam być innym nie słabym
ale zawsze wracam po pomoc
na strony poetki ruszając dziwnie ustami

nie żart to jest a prawdą jedyną
wstyd mi za objawienie siebie nagiego
bo cena spada za nieudaczników poetów
a moja choroba to wpisać życie w poezję

pożytek zatem jeden z poezji
nawet tak nabazgranej nieświadomie
ja jestem co wiersz coraz większy
a świat tak czytany staje się piękniejszy