Dzieci ptaki zapomniane szkielety

[starysta]

Jak życie jest spaprane, w cyklu -pytania dzieci. Dziś mogę. Muszę.


Tylko profile widać
Szare niebo
Cienie
Małe szkielety ptaki
Nieszczęśliwe
Latające w mrok
Naszych sumień
W bezlitosnej ciszy

A serce bije
Na koszt ludzkości

Tak opisane nasz
Zgon
Stópkami dzieci ulicy
Klepsydra cywilizacji
Za wstyd

I za te potworne dzieło
Nie kochania

[Kheira]

Zwabił mnie tutaj tytuł, treść przyjemnie zaskoczyła, choć nie obyło się bez zgrzytów: niepotrzebnych "dłużyzn" (czyt. przegadania), drobnych wpadek gramatyczno-stylistycznych. Zabieram dla siebie te fragmenty:


"Tylko profile widać
Szare niebo
Cienie
Małe szkielety ptaki
/.../
Latające w mrok
Naszych sumień

A serce bije
Na koszt ludzkości
/.../
Stópkami dzieci ulicy
Klepsydra cywilizacji"

Ten wiersz ma ogromny, aczkolwiek niewykorzystany w pełni, potencjał. Zacytowane przeze mnie fragmenty uważam za najlepsze. Starysto, gdyby ten wiersz był dopracowany, to z przyjemnością dałabym najwyższą ocenę.

Pozdrawiam.

---

ocena: 7/10