Ktoś

[starysta]

ktoś uciekał przed kimś
może on sam przed sobą
kraj mu nie pasował
a nawet deszcz i chmury gromadzące wodę

pozostawił to wszystko
wierzby złoto na polach
kapliczkę przydrożną
którą stawiał z ojcem

zabrał tylko czyste sumienie
dłonie nie spocone strachem
wiarę na lepsze
i dzień pachnący lipą

co zrobi dochodząc do mostu
gdy zniknie polna droga
widok krzyża na szpicy kościelnej
kiedy zje ostania kromkę chleba

zrozumie że był a nie jest
pomimo własnej wartości
zatoczy koło jak ptaki
wróci tylko w ilu postaciach

po pewnym czasie nie krótkim nie długim

[blackpepper]

Bardzo fajny wiersz. Ludzie myślą, że uciekając od miejsc swojej przeszłości całkowicie się jej wyzbędą.
Zamiast tego jeszcze bardziej cierpią, bo do walki z bolesnymi wspomnieniami dochodzi samotność jaka zwykle towarzyszy nam w nowym otoczeniu.
Taka jest moja interpretacja. Ciekawe, czy tym razem trafiłam.. Pozdrawiam : )

[Lyssa]

Myślę że się nie pogniewasz, zamyśliłam się nad tym wierszem....klawisze same mi dostukały moje myśli....

uciekał przed czymś
może sam przed sobą
kraj mu nie pasował
a nawet deszcz i chmury gromadzące wodę

pozostawił wierzby
złoto na polach
kapliczkę przydrożną
którą stawiał z ojcem

zabrał tylko czyste sumienie
dłonie nie spocone strachem
wiarę w lepsze
i dzień pachnący lipą

co zrobi kiedy zje
ostania kromkę chleba
gdy zniknie polna droga
krzyż na szpicy kościelnej

może kiedy zrozumie że coś ominął
zatoczy koło jak ptaki
wróci wierszem w tęsknotach
w zapachu lipowej herbaty

[starysta]

Powiem że też pięknie.
Dziękuję Lysso
Zanotuje sobie, jednak pozostawiam swoja myśl.