Szept Gromu - Rozdziały 16+

[Gunnar]

Postać barda Silkana jest niezłym przerywnikiem, ale już zacytowanie całej jego pieśni niekoniecznie. Nie oszukujmy się tekst ma miałki i całkiem słaby. Zakładam, że Ty raczej nie popełniłeś tego gniota, bo za dobry jesteś. Pewnie to przekład z czegoś tam. Moim skromnym zdaniem zacytować warto by było balladę, jeśli wnosi coś do opowieści. Może stanowić streszczenie jakichś wydarzeń wstęp do czegoś... Ale taki tekst spokojnie mogłeś pominąć wrzucając coś opisowego o ekspresji barda grze, reakcjach publiki...

No cóż, musiałbym zatrudnić poetę do takich fragmentów. Piszesz się?

No to na tyle. Zostało mi pół fragmentu 12 i cały 13. przeczytam jutro bo spać trzeba iść. Przeczytam, to się jeszcze poczepiam

A proszę Cię bardzo

Bardzo klimatyczny był fragment w tym opuszczonym dworze z pseudosmokiem i obrazami. Jeśli jeszcze "dosmaczyłbyś" całość odrobiną magicznego przyciągania pomiędzy dwójką bohaterów... nic nachalnego, coś na granicy sugestii... byłbym w siódmym niebie. No ale i tak było super.

Dzięki. A co sądzisz o kłótni na linii syn-ojciec w 22.4?

Poza tym niestety dialogi, dialogi, dialogi. Wyczułem u Ciebie pewną prawidłowość - Kiedy masz się z czytelnikiem podzielić jakąś myślą, obudowujesz to sążnistym dialogiem. Zwykle znaczenie ma w nim jedno, najwyżej dwa zdania. Reszta to "wypełniacz" doprowadzający czytelnika do szewskiej pasji.

Nie działa to na takiej zasadzie. Pisząc nie mogę się przekonać do dziur czasowo-narracyjnych. Akcja toczy się z dnia na dzień. Czuje się zmuszony opowiadać czym się w międzyczasie zajmowali bohaterowie, nie "porzucać" ich na dłużej niż kilka dni. Może to jakaś irracjonalna obawa, że czytelnik odkryje "dziury" i zacznie zadawać pytania: "No Ok, ale między tym a tym wydarzeniem minął tydzień to co on w tym czasie robił?" Tak, to zdecydowanie irracjonalne, jak się nad tym dłużej zastanowić.

Człowieku drogi, kiedy trafia się kawałek akcji, nawet takiej "nieśpiesznej" jak ta w opuszczonym dworze to wspinasz się na wyżyny mistrzostwa. Czemu pakujesz się więc w te nudne jak flak z olejem tasiemcowate dialogi?  Przecież to jest w stanie odstraszyć każdego czytelnika. Z całym szacunkiem dla Ciebie - nie chcesz chyba, by Twoja Powieść wyglądała jak telenowela klasy C, gdzie są same gadane sceny w pomieszczeniach, byle nie zrobić kawałka sceny w plenerze, bo koszty zeżrą cały budżet.  Proszę Cię, uwolnij tych swoich bohaterów.Daj im coś ciekawego do roboty, nie każ im jedynie w kółko ględzić....

Nie martw się, będą zmagać się z bandytami, prowadzić śledztwa, uciekać przed asasynami i walczyć z potworami w lochach, a nawet powodować spektakularne eksplozje
Wszystko w swoim czasie.

No i masz jeszcze jedną denerwującą cechę. Kiedy tylko wprowadzasz nową postać, zatrzymujesz całą akcję i rąbiesz dokładny opis bohatera. Tak z detalami. Powiem Ci, że za takie coś mogę pogryźć. Ta wiedza jest tak naprawdę do niczego nie potrzebna. Wystarczy jeden dwa detale charakterystyczne na początek, reszta w miarę potrzeby.

 Tak, walczę z tym. Przycinam opisy lub wrzucam do przypisów.
Ogólnie pisanie nowych rozdziałów idzie mi teraz dosyć wolno. Raz to brak czasu, dwa więcej czasu spędzam na czytaniu i poprawianiu tego co już napisałem.



Pozdrawiam Serdecznie